Doorgaan naar hoofdcontent

Wandelen rond Marseille : praktisch

Marseille is geen klassieke wandelbestemming. Het heeft nochtans zeer sterke troeven : vlotte bereikbaarheid en prachtige natuur vlakbij. Een ideale bestemming voor een midweek of zo in  maart / april.

Wat zijn de troeven ?

De vlotte en spotgoedkope reis. De TGV van OuiGo brengt je in 4,5 uur van Lille naar Marseille voor 25 à 40 €. Onklopbaar. Het openbaar vervoer vanuit Marseille is uitstekend. Houd bij de planning goed rekening met het sterk beperkte aanbod op zondag.

De mooie natuur. Het Nationaal Park van de Calanques is prachtig : een unieke mix van echt berglandschap met diepblauw middellandse zee water. Ook Sainte-Baume, de Montagne de Sainte Victoire, de Côte Bleue zijn goede wandelgebieden waar je flink wat hoogtemeters kan maken op echte bergpaden.
De Iles de Frioul, de kustpaden bij Bandol en Cap Scié zijn in de praktijk iets voor een halve dag, dus veel kleiner.
Anderzijds zijn die gebieden geen aaneengesloten geheel. Er lopen wel GR paden die alles verbinden, maar die lopen door zones met veel bewoning of verkeer. Het beste is om deze mooie gebieden te verbinden met bus en trein. 
 
Het zijn wellicht de best gemarkeerde bergpaden van Frankrijk. Zeer discreet (dus geen dikke verstrepen die het landschap verpesten). Uniek en heel intelligent : de strepen worden niet zomaar horizontaal aangebracht zoals wij gewoon zijn, maar netjes in de staprichting.

Het klimaat : als wandelbestemming ideaal voor voorjaar of najaar, dan is het aangenaamst voor hiking.
In de zomer is het te warm en zijn de wandelgebieden ca. 1/3 van de tijd afgesloten wegens brandgevaar. 

Interessante links

De voornaamste GR paden in de streek : GR51 GRP regio Marseille 
Andere wandelpaden in de streek : Calanques, Siou Blanc, Sainte Baume, Sainte-Victoire 

De etappes die ik deed ik maart 2024

17/03 lus door het wildste deel van de Côte Bleue.
Niolon - douanierspad - Forten van Figuerolles en Haut Niolon - vallon de l'Erevine - vallon de Pérussier - la Redonne. Mix van bergpaden, gewone paden en pistes. Ik deed 22 km 800 m+.
 
 

 
18/03 doorsteek van de Calanques dag 1.
Parc de Pradets - Callelongue - Calanque de Podestat - corniche des pêcheurs - Col de Sourmiou - Col des Baumettes. 18 km 1000 m+. Grotendeels bergpaden, ook gewone paden, enkele pittige klauterstukken. Keuze tussen bivakkeren (verboden) of frequente bus h/t naar Marseille. 
 


Col des Baumettes - arête de Morgiou - Col de la Candelle - Faillaises Devenson - la Fontasse. Mix van bergpaden, gewone paden en pistes, enkele pittige klauterstukken. 20 km 1050 m+.
Overnachting in AJ de la Fontasse.
 
 

Halve dagtocht die ik combineerde met een bezoek aan Cassis. La Fontasse - Gorge Longue - Port Miou - Port Pin - En Vau. Verlenging tot dagtocht kan, met Vallon de Rampes en lus via Gardiole. Grotendeels gewone paden. Ik deed 22 km en 525 m+. Opnieuw overnachting in la Fontasse.


21/03 Cassis - Le Ciotat.
Vaak beschreven als de laatste etappe van de doorsteek van de Calanques. Ik deed 19 km 700 m+.
Grotendeels gewone paden. Het extraatje naar Grotte des Émigrés en de Traversée Philemon is een pittig bergpad (ik deed niet het tweede deel - dat is puur alpinisme).
 

22/03 doorsteek Parc Régional de Ste-Baume dag 1.
Le Revest - Signes via GR 51 en lokale varianten. Signes - Le Latay via GR9. Le Latay is een droomplek om te bivakkeren. Ik deed 26 km 1200 m+.



Le Latay - kam van de Sainte-Baume - klooster via GR9 en varianten. Wie St-Victoire er bij neemt gaat hier door de vlakte noordwaarts. Ik koos voor een laatste bivak op de kam, aan de voet van Pointe de Bertagne. Ik deed 22 km 1000 m+.



24/03 doorsteek Parc Régional de Ste-Baume dag 3.
Korte afsluiter naar Gemenos. Ik deed ook het eerder stedelijk stuk naar Aubagne. 15 km enkel dalen. Wie meer tijd heeft dan ik kan voor Gemenos afslaan naar La Ciotat (dat zou dan ca. 21 km en 600 à 700 m+ zijn).












Reacties

Populaire posts van deze blog

De hoogste klif van Frankrijk

Donderdag 21 maart : la Fontasse - Cassis - le Ciotat  La Fontasse ligt op een kruispunt : er was dus nog één richting waarlangs ik niet gepasseerd was. De rechtstreekse weg naar Cassis. Vrij open bos, met in een bocht van de weg een laatste blik op de gele muren van de jeugdherberg.  Tweede keer Cassis , en ik ontdekte nog veel nieuwe dinskes. Een korte babbel met een verhuurder van zeekajaks, het typische GR monument voor het stuk door de Calanques, luxueuze wijnkastelen en sterrenrestaurants wat verder weg van het centrum.   Daar kom ik allemaal niet voor. De kam, de "crête", en daarvoor moet er eeerst zo'n 300 m gestegen worden. Speciaal sfeertje : autotoeristen, fietsers, stappers en rotsklimmers zitten elk in hun eigen vakjes. Maar op iedere col op de Crête de Soubeyrane komen ze weer allemaal samen  Bij een klif hoort (soms) een undercliff. Hier dus ook. Een zwart gemarkeerd bergpad leidt door een wondere wereld van grotjes en erosievormen, zo'n 100 m lager d

le Siou Blanc

Vrijdag 22 maart : Le Revest - Signes - Vallon du Latay De bivakplek was zalig. Maanlicht, prachtige sterrenhemel, het gekwaak van de kikkers juist luid genoeg om te dienen als indommelmuziekje, de juiste rotsen als zitbank en boompjes als kapstok. Voor het eerst in dagen zijn dat niet alleen harsige dennenbomen en prikkende garrigue-struikjes. Het dorp Le Revest ligt vlakbij. Ik zal het geweten hebben : om het halfuur meldt de kerkklok hoe laat het is.  Ik doe het traag deze morgen. Laat de tent en de slazpzak maar goed drogen.  De Siou Blanc is een droog kalkplateau op 600 à 800 m hoogte. Grotendeels bebost. Kalkrotsen en canyons zijn er niet, wie hier avontuurlijke toeren wil uitsteken gaat ondergronds in de honderden grotten of "Aven" zoals ze hier heten. Ik volg deels de GR99, deels "le sentier du souvenir". Die verbindt enkele van de schuilplaatsen van het verzet, dat in 1944 hielp met de landing van Franse en Amerikaanse troepen bijToulon. En het is hier vee