Dinsdag 19 maart Col des Baumettes - Morgiou - la Fontasse
De beste uren zijn bij dit bijna zomerse weer : de vroege uren. Fris, klein beetje wind, niemand anders op pad.
Ik start met de kilometers lange kam - de Crête de Morgiou. De valleien links en rechts gaan mooi over in de Calanques van Sormiou en Morgiou, elk met hun piepklein haventje en enkele vaste inwoners. Ik daal af tot het uiterste puntje van die kaap. Kliffen die 50 m verticaal boven de zee uitsteken, en de ruïnes van een fortje uit de tijd van Napoleon.
In Morgiou kruis ik de eerste andere wandelaars. Ik moet zowaar 5 min wachten tot een groepje Duitse tieners met veel moeite door een stukje klauteren met een paar kettingen raakt.
Bij de col de Sugiton is opnieuw erg druk. Dit is de korte wandeling voor wie zich alleen op brede vlakke paden prettig voelt : zij starten aan de universiteit van Luminy en volgen enkele van de brede pistes tot aan de Col en het uitzichtpunt van Sugiton. Bijna even druk als de zeedijk bij ons aan de kust.
Ik wijk hier even af van de gemarkeerde pistes - bye bye drukte. Iemand had me een grotje getipt. La Grotte Carré wordt een heerlijke plek voor de middagpicknick. Dat voelt zó goed : 150 m klimmen en met voldoening neerkijken op de massa's op de wandelboulevard en op de mountain bike pistes. Het ego van een mens is toch iets wonderbaarlijk.
De volgende place to be is de Col de la Candelle. Die Candelle is een fraaie rotstoren. Puffen op een veel te warme helling bergop pal zuid (wat moet dat geven bij mooi weer in juli ?).
De col opent op een heel nieuw stuk van de Calanques : het paradijs van de rotsklimmers. Rotstorens, kliffen honderden meters boven de zee, gigantische overhangen... alles is hier mogelijk. Geen wind, dus ik kies voor de lange variant over faillaises Devenson en Eissadon, kilometers lang dicht bij de klifrand, 200 à 400 m boven de zee.
Nu moet ik nog in de
Auberge de Jeunesse raken. Het is al vrij laat dus wordt het flink doorstappen op de pistes. Ik kom er toe om 18 h. Wassen van mezelf en van mijn kledij en eten klaarmaken lopen in elkaar over.
En dan het bevrijdende telefoontje van het thuisfront : ja hoor - het doet pijn en het is overgevoelig - maar het is gelukt !
 |
Ochtendlicht op de Crête de Sormiou en Île Riou
|
 |
De Crête de Morgiou is ook een prachtig rotsklimgebied.
|
 |
La Grotte Carrée
|
 |
Van bij la Candelle : Calanques de Sugiton en Morgiou
|
 |
La Concave. Met in het midden de mythische klimroute van Livanos en Vaucher. Deze route wordt nog steeds in jaren '60 stijl geklommen.
|
 |
Getuigen van de gigantische bosbranden die in de voorbije 40 jaar grote delen van de Calanques in de as legden.
|
Reacties
Een reactie posten