Twee Provençaalse stadjes

Zaterdag 24 maart : Bertagne - Gemenos - Aubagne. En nog een scheut Marseille. 

De nacht was prima. De stormwind liet zich wel horen, maar mijn plekje bleef uit de wind. 

Na het inpakken ging ik voor het ontbijt langs bij de scouts in de hut. Ik dacht van ze te verrassen met een goede portie hete chocolademelk (ik had er daarvan veel te veel mee). Noppes, ik was blijkbaar vergeten hoe puberjochies aankijken tegen betweters met grijs haar. En ik bleef dus een buitenstaander.

Dan maar direct de afdaling door de wilde vallei van de Fauge. Ze komt abrupt uit op een vlak stuk met resten van een grote abdij : de abdij van St-Pons. Tegen dat ik alle verrassende hoekjes van het hele terrein verkend heb en naar Gemenos afdaal, kruis ik de eerste dagwandelaars. We blijken gescheiden door een gesloten houten poort : het hele park is dicht wegens de mistral. Totaal onbegrip : het waait hier, diep in de ingesloten vallei, amper. Ik klim over het hek en verken Gemenos. Dit is blijkbaar een sjieke uithoek voor deftige mensen uit de regio Marseille : zowat alles is hier verboden (fietsen, voetballen, muziek maken, kampen bouwen, picknicks, in het water spelen, ...). 

De abdijmolen van St-Pons is omgebouwd tot een fantasie-parkje door de rijke Franse familie die de abdijgebouwen ombouwde tot een papierfabriek in de 19° eeuw.

De bus rijdt niet op zondag.

Geen probleem, we zijn hier om te wandelen. Te voet dan maar naar het station van Aubagne. 

Die extra 6 km lopen door een vlakte die op z'n Vlaams alle landbouw ziet verdwijnen voor rommelige verkavelingen en verpaarding. 

Aubagne heeft een mooi middeleeuws centrum, met allemaal steegjes op een heuvel. De weg uit dit doolhof blijkt eenvoudig : ik hoor het een local uitleggen aan haar kleindochter : bij iedere kruising bergaf. 

Ik ben op het goede moment om op de markt wat Provençaalse hapjes in te slaan. 

De Tour d'Horloge in het oude centrum van Aubagne

In Marseille is er nog tijd voor een bezoek aan le Panier (de oudste wijk, met wortels in de Griekse tijd en een steegjeswirwar als in Aubagne), de oude haven en de heuvel met de kathedraal en het enorme vergulde Mariabeeld. 

 

Was er een dag meer geweest : vanuit het Parc van St-Pons (waar je met een waterfilter de watervoorraad terug kan bijvullen) vertrekt de GR naar Cassis (met een vervelend stuk van enkele km parallel met de snelweg) of een reeks lokale paden naar Le Ciotat. Bergpaden en mountainbike pistes over enkele heuvelkammen van ca. 500 m hoog.