Doorgaan naar hoofdcontent

Wintertrekkings ?

De winterse sneeuwschoenentocht staat nu al bijna vijftien jaar vast op de kalender. Ik maakte schitterende tochten in de Pyreneeën, het Centraal Massief, de Franse Alpen en heel vaak in de Jura. Op die 15 jaar is de sneeuwgrens ieder jaar een stuk omhoog gekropen. 2 en 3 jaar geleden kon ik nog de helft van de tijd de sneeuwraquettes aandoen. Vorig jaar in de Jura heb ik ze alleen bij het inregelen thuis eventjes aangehad. 

Ook deze winter is het van dat. Goede sneeuw is er pas vanaf 2000 m. In de Jura of de Vercors valt er wel sneeuw tijdens een weekje met koud weer, maar in de dagen erna smelt alles terug weg. 

Dan wordt het maar een ander soort wintertrekking. Genre "overwinteren op een eiland in het zuiden".

Ik koos voor de omgeving van Marseille. Heel vlot bereikbaar met de trein. Omheen Marseille ligt een erg ruig berggebied. De bergen zijn niet hoog : ongeveer 500 m in de Calanques en ongeveer 1000 m in Sainte-Baume. Sneeuw is er dus niet. Ik hoop wel op de lente. En uiteraard op de prachtige contrasten tussen de helderblauwe zee, de donkergroene pijnbomen en de witte kalkrotsen, waar deze streek voor beroemd is. 

Nu nog aftellen naar 17 maart. Dit jaar geen sneeuwberichten en webcams hoog in de bergen opvolgen. Alleen maar verlekkerd kijken naar prentjes van de toeristische dienst. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Wandelen rond Marseille : praktisch

Marseille is geen klassieke wandelbestemming. Het heeft nochtans zeer sterke troeven : vlotte bereikbaarheid en prachtige natuur vlakbij. Een ideale bestemming voor een midweek of zo in  maart / april. Wat zijn de troeven ? De vlotte en spotgoedkope reis . De TGV van OuiGo brengt je in 4,5 uur van Lille naar Marseille voor 25 à 40 €. Onklopbaar. Het openbaar vervoer vanuit Marseille is uitstekend. Houd bij de planning goed rekening met het sterk beperkte aanbod op zondag. De mooie natuur . Het Nationaal Park van de Calanques is prachtig : een unieke mix van echt berglandschap met diepblauw middellandse zee water. Ook Sainte-Baume , de Montagne de Sainte Victoire , de Côte Bleue zijn goede wandelgebieden waar je flink wat hoogtemeters kan maken op echte bergpaden. De Iles de Frioul , de kustpaden bij Bandol en Cap Scié zijn in de praktijk iets voor een halve dag, dus veel kleiner. Anderzijds zijn die gebieden geen aaneengesloten geheel. Er lopen wel GR paden die alles verbinden...

la Côte Bleue

Zondag 17 maart : kronkel tussen Niolon en la Redonne.  La Côte Bleue is het stukje rotskust ten westen van Marseille. Stukken zijn dicht bebouwd, vooral voor mensen die in Marseille werken, maar hier veel stiller wonen. Andere delen zijn woest en nu onbewoond. De oorspronkelijke herders en soldaten in forten zijn allemaal verdwenen. En in dat stuk trek ik vandaag een interessante kronkel.  Start in het piepkleine  haventje van Niolon , met een reeks trappen en klimmetjes en dalen. In de verte varen twee immense cruise-schepen naar de haven van Marseille.  Na dit haventje wordt het een echt bergpad. Regelmatig de handen gebruiken, soms vlak bij de diepte. Grotten, resten van een oud Duits kanon uit WO2, een klein kiezelstrand. Heel leuk.  Net voor de rand van de stad (de haven en steengroeve van l'Estaque) verlaat ik de Sentier des Douaniers . Langzaam klimt het naar Fort de Figuerolles. Gedaan met de rust. Ik kom knal in een mountainbike treffen. Vele honderden...

Twee Provençaalse stadjes

Zaterdag 24 maart : Bertagne - Gemenos - Aubagne. En nog een scheut Marseille.  De nacht was prima. De stormwind liet zich wel horen, maar mijn plekje bleef uit de wind.  Na het inpakken ging ik voor het ontbijt langs bij de scouts in de hut . Ik dacht van ze te verrassen met een goede portie hete chocolademelk (ik had er daarvan veel te veel mee). Noppes, ik was blijkbaar vergeten hoe puberjochies aankijken tegen betweters met grijs haar. En ik bleef dus een buitenstaander. Dan maar direct de afdaling door de wilde vallei van de Fauge . Ze komt abrupt uit op een vlak stuk met resten van een grote abdij : de abdij van St-Pons. Tegen dat ik alle verrassende hoekjes van het hele terrein verkend heb en naar Gemenos afdaal, kruis ik de eerste dagwandelaars. We blijken gescheiden door een gesloten houten poort : het hele park is dicht wegens de mistral. Totaal onbegrip : het waait hier, diep in de ingesloten vallei, amper. Ik klim over het hek en verken Gemenos . Dit is blijkbaar ...